Ontdek wie ik ben

​

In 2004 rondde ik mijn opleiding Pedagogiek af, klaar om de wereld in te gaan en op zoek naar een baan die echt bij mij zou passen. Maar al snel ontdekte ik dat ik niet precies wist welke richting ik op wilde. Wat ik wél zeker wist, was dat ik mensen wilde helpen – alleen had ik nog geen helder beeld van hoe ik dat het beste kon doen. Mijn eerste stap was in de gehandicaptenzorg, waar ik werkte met een groep mensen met een licht verstandelijke beperking en gedragsproblemen (SGLVG). Hier kreeg ik een advies dat mijn werk tot op de dag van vandaag blijft beïnvloeden: stel altijd de vraag ‘waarom?’. Deze simpele, maar krachtige vraag helpt me nog steeds om mensen beter te begrijpen en om niet te snel te oordelen.

Na verloop van tijd volgden verschillende functies binnen de GGZ, waarin ik zowel met jongeren als volwassenen werkte. Tijdens deze ervaringen werd mijn interesse gewekt om mensen niet alleen individueel te begeleiden, maar ook de bredere context mee te nemen – hun gezin, omgeving en systeem. Ik merkte dat veel mensen met een kwetsbaarheid zich vaak alleen voelen, of dat nu komt door onbegrip, overmatige prikkels, of levensgebeurtenissen die hen uit balans brengen.

In mijn rol als coach en gezinsbehandelaar zie ik telkens weer hoe belangrijk een persoonlijke aanpak is. Door echt tijd en aandacht te besteden aan een individueel proces, ontstaat er ruimte voor groei. Het geeft mij enorm veel energie om een traject op maat te bieden, waarin iemand zich gezien en gehoord voelt. Wat mijn werkwijze onderscheidt van de traditionele hulpverlening, is de continuïteit die ik nastreef. Voor mij is duurzaamheid essentieel in de begeleiding. In het begin zijn er misschien regelmatig gesprekken, maar na verloop van tijd zal de frequentie afnemen. Toch blijft het waardevol om, zelfs in een lage frequentie, contact te houden. Dit voorkomt terugval in oude patronen en gewoontes en zorgt ervoor dat iemand begeleiding heeft op de momenten waarop ze het nodig hebben. Soms is er iemand nodig om je bewust te maken van dingen die je onbewust uit de weg gaat.

Uit mijn eigen leven en proces heb ik geleerd hoe belangrijk het is om je blijvend bezig te houden met persoonlijke ontwikkeling, ook al is dat in fases met een lage intensiteit. Binnen mijn eigen gezin, met vier kinderen, waarvan de twee oudste uit mijn vorige relatie komen, is er altijd een dynamiek die veel vraagt van communicatie. Om alles in balans te houden, moet ik bewust werken aan mijn eigen balans, en ik weet inmiddels dat ik dat niet altijd alleen kan. Het heeft tijd gekost, maar ik heb geleerd hoe ik de juiste sturing kan vinden om mezelf en mijn gezin in evenwicht te houden.

Die sturing gun ik ook anderen. Misschien kan ik jou helpen om meer balans en richting te vinden in jouw leven. Vaak is het waardevol om die reis niet alleen te maken.

​

​